Visdag met Hein v. Valkengoed
Een visdag met....
In deze serie artikelen een gesprek met bekende en minder bekende leden van onze vereniging tijdens een dagje vissen. Hierbij komen zaken betreffende het vissen, maar natuurlijk ook andere dingen aan de orde. We starten deze serie met Hein van Valkengoed; oud-voorzitter van onze club...
Een visdag met..... Hein van Valkengoed .
Naam: Hein van Valkengoed
Geboren in 1919 in Hoogland bij Amersfoort
Lid van het Alvertje vanaf 1977
Voorzitter van het Alvertje van 1979 tot 1998.
Helaas is Hein op 4 mei 2010 overleden
Hein van Valkengoed.
Hein, je komt van oorsprong niet uit deze streek. Hoe ben je dan eigenlijk in Limburg verzeild geraakt?
Ik heb tot mijn twintigste jaar in het gemengde boerenbedrijf gewerkt. Hoofdzaak was veeteelt. Het was normaal dat je verder ging kijken want voor elke boerenjongen was geen boerderij. Dus je ging wat anders doen. Via omzwervingen naar Den Bosch en Haarlem ben ik in Utrecht bij Inalfa terechtgekomen.
Voor Inalfa waren er in Utrecht geen uitbreidingsmogelijkheden en de firma heeft zich toen in Venray gevestigd en ik verhuisde mee. Voor mijn vrouw was het een grote overgang van hartje stad Utrecht naar Venray. Gelukkig voor haar hebben wij in een mooie straat in het centrum van Venray met veel plezier kunnen wonen.
Vanaf welke leeftijd ben je begonnen met vissen en hoe ben je tot het vissen gekomen?
Bij de personeelsvereniging van Inalfa hadden ze ook een visclubje dat regelmatig in de omgeving van Venray een wedstrijdje hield. Een keer per jaar was dat elders. Volgens mijn geheugen was toen de wedstrijd in de omgeving van Mijdrecht. Cees Roodnat en Beb Overbeek waren de grote animators om zo veel mogelijk mensen van Inalfa mee te krijgen. Ze vroegen of ik ook mee ging. Ik zei: "ik heb nog nooit gevist". "Helemaal niet erg, wij zorgen voor de spullen". Zo gezegd zo gedaan. Cees Roodnat had mij geïnstalleerd met de instructie, "als de dobber naar beneden gaat moet je aanslaan". Ik ben toen die dag eerste geworden van de club. Ik was toen 44 jaar.
Wat trekt je aan in de hengelsport?
Wat mij zo aantrok om verder te gaan met de vissport, was de gezelligheid van het Inalfa clubje, de natuur en het vissen zelf. Ieder keer wat visspulletjes erbij kopen en je best doen om de sport onder de knie te krijgen.
Wat vind je het leuke aan vissen?
Het mooiste bij de vissport is het ondergaan van het dobbertje en af en toe een visje vangen. Het behoeft voor mij geen emmer vol. Heerlijk in de natuur met de vogeltjes, een waterhoentje en eend, de vele kleuren groen, dan heb je toch een pracht visdag.
Hoe vaak ga je vissen?
Als je werkt is het zo nu en dan op een zaterdag, als je tuin in orde is, tijd om te gaan vissen. Maar toen ik niet meer werkte zeker twee of drie keer in de week. Wat heb ik echt mooie visdagen gehad met Jan Siebers in het visbootje op het Leuken. Ook de Maas met de wedstrijden van de korte hengels bij het Kruis en achter René Wijnhoven zal ik nooit vergeten.
Hein aan zijn lievelingswater
Welke viswateren hebben je voorkeur?
De Maas was niet zo intersant meer voor de korte hengel en zo kom je terecht in het Wanssums Ven. Aanvankelijk een put met water en een paar vissen. Nu het mooiste viswater van de regio Noord en Midden Limburg.
De visvijver Het Wanssum Ven heeft nu mijn voorkeur om te gaan vissen. Wat mij duidelijk is geworden, als je op stil water gaat vissen moet je weer leren vissen. Ander materiaal gebruiken en als er grote jongens in zitten ook het materiaal aanpassen.
Welke manier van vissen trekt je vooral aan?
Dat is het vissen met de vaste hengel. Het liefst vis ik met een vaste hengel van 8 meter.
Kun je iets vertellen over welk materiaal je gebruikt?
Als hoofdlijn gebruik ik meestal 14 honderste en een onderlijn van 0.10 en heel belangrijk een klein haakje zonder weerhaak. Verder is elastiek in de hengeltop geen overbodige luxe bij het vissen in onze vijver.
Doe je ook aan de wedstrijdvissenen zo ja, welke prestatie op wedstrijdgebied is je het meeste bijgebleven?
Tot vorig jaar heb ik nog altijd aan de wedstrijden van de korte hengels mee gedaan. Ik was een matige wedstrijdvisser maar een keer ben ik toch lentekoning geworden.
Je bent jarenlang voorzitter van het Alvertje geweest en ook van de federatie Noord-Limburg. Verder heb je veel werk gedaan in de NVVS. Kun je wat vertellen over dat werk en over je ervaringen in deze functies?
Als landelijk bestuurslid van de unie BLHP, de politiek, en de gezondheidszorg, had ik wat ervaring opgedaan als bestuurder. Gerrit van Sinten als bestuurslid van het Alvertje vroeg of ik bestuurslid van de club wilde worden. Ik heb toen ja gezegd niet wetende dat er ook geen voorzitter was.
Dus werd ik op de ledenvergadering gekozen als bestuurslid en als voorzitter. Dat heb ik twintig jaar, met plezier, voor het Alvertje gedaan. Maar er was nog wat. De federatie Noord Limburg was aan het kwakkelen, toen zonder voorzitter. Men was ook bezig met Midden Limburg om tot een fusie te komen. Maar ik had veel moeite met de fusievoorstellen en de nieuwe statuten. Nu is statuten samenstellen een hobby van mij. Inmiddels was Wiel Reulen voorzitter van de federatie geworden en in een leden-vergadering had ik nogal wat aanmerkingen op de nieuwe statuten van de fusie-voorstellen, waarop hij mij de volgende dag belde en een dringend beroep op mij deed om bestuurslid van de federatie te worden. Het bestuur van het Alvertje was van mening dat ik dat moest doen.
Eenmaal gekozen als bestuurslid en waarnemend voorzitter, zei Wiel Reulen in
Hein (rechts) in functie als voorzitter....
een bestuursvergadering: "ik stop vandaag als voorzitter en bestuurslid. Hein, neem jij het voorzitterschap maar van mij over." Als voorzitter van de federatie was je destijds ook gelijk lid van het N V V S bestuur. Dat heb ik acht jaar gedaan. In die periode is ook de stichting Sportvisserij Limburg 83 opgericht door de vier Limburgse hengelsportfederaties. Het doel van de stichting is en was om de Maasplassen in Limburg in de stichting onder te brengen voor de sportvisserij. Dan was het mogelijk voor alle Limburgse sportvissers om in de Maasplassen te vissen. Maar aangezien Limburg voor Roermond ophoudt is de stichting nooit een succes geweest tot heden toe.
Dat het alvertje zo’n mooie vijvers heeft, is grotendeels aan jouw werk te danken. Kun je hierover iets vertellen?
Na mijn afscheid als lid van het N V V S bestuur, voorzitter van de hengelsportfederatie De Vriendschap Noord Limburg en voorzitter van S S L 83, heb ik mij volledig kunnen bezig houden met de ontwikkeling van de visvijver Het Wanssums Ven.
Ik ben er trots op dat het Alvertje zulke mooie vijvers in eigendom heeft en dat ik daar een bijdrage aan heb mogen leveren. Dat dit alles zo gerealiseerd kon worden, komt voor een zeer groot gedeelte door de eensgezindheid in het bestuur en de commissies en de vooruitziende blik in de ledenvergaderingen. Zonder een goede taakverdeling binnen het algemeen bestuur, het dagelijks bestuur en de kennis van zaken die er was over financiering, aankoop van de benodigde gronden en ontgronding, was dit niet te realiseren geweest. Ook het Kasteelhaventje in Geysteren, waar 65 leden van de vereniging een visbootje hebben liggen, is een sieraad voor de vereniging.
Wij zijn nu bezig met de laatste fase voor het realiseren van de laatste vijver. Als de taak om daarvoor de benodigde vergunning in de wacht te slepen er voor mij opzit, kan ik zeggen: mijn taak als bestuurslid bij het Alvertje zit er op. Het gaat de visclub waar ik zo trots op ben en sportvissers in de regio Noord Limburg goed. Ik ga nog meer genieten van mijn nieuwe appartement en hoop nog dikwijls met mijn scootmobiel en rondje langs de vijvers te maken en als het kan ook nog een hengeltje uit te werpen en een visje te vangen.
Copyright: het Alvertje Oostrum 2005
